مجله تخصصی خودرو اخبار خودرو , قیمت خودرو , خرید و فروش خودرو , قیمت ماشین , قیمت اتومبیل
بررسی مزایا و معایب خودروهای دیفرانسیل عقب به طور کامل
دیفرانسیل یک قطعه مکانیکی است که نیروی موتور را به چرخ های محرک خودرو منتقل می کند و به هر کدام از چرخ های محور محرک خودرو اجازه می دهد تا در صورت نیاز با دور متفاوتی نسبت به سایر چرخ ها به چرخش درآید . تمامی خودرو هایی که تاکنون تولید شده اند با توجه به نیاز بازار و هدف سازنده خود ، از محور های محرک متفاوتی برخوردار هستند ؛ برخی از آن ها به صورت دیفرانسیل عقب ( RWD ) ، برخی دیگر از نوع دیفرانسیل جلو ( FWD ) یا حتی بعضی به صورت چهار چرخ محرک ( AWD/4WD ) هستند .
خودرو های دیفرانسیل جلو از عمومیت بیشتری برخوردار بوده و در یک مقیاس کلی نسبت به انواع دیفرانسیل عقب حجم تولید بیشتری را در کارخانه های خودرو سازی سراسر دنیا به خود اختصاص داده اند ؛ حتی هزینه تولید آن ها نیز نسبت به ماشین های دیفرانسیل عقب بسیار کمتر است ، اما خودروهای دیفرانسیل عقب نیز از مزایای فراوانی برخوردار هستند و طرفداران بسیاری دارند .
در خودرو های دیفرانسیل جلو مجموعه پیشرانه ، گیربکس ، دیفرانسیل و چرخ های محرک کاملا در بخش جلویی خودرو قرار دارند ، اما در خودرو های دیفرانسیل عقب ، نیروی موتور بواسطه محور انتقال نیرو ( میل گاردان ) به چرخ های عقب منتقل می شود و در واقع با اینکه در اغلب موارد موتور و گیربکس در قسمت جلویی خودرو قرار دارند ، اما چرخ های محرک به همراه دیفرانسیل به بخش عقب خودرو انتقال داده شده اند .
مزایای خودرو های دیفرایسل عقب
فرمان پذیری بهتر
اولین موردی در مزایا و معایب خودروهای دیفرانسیل عقب ، ویژگی فرمان پذیری است . از آنجایی که در خودرو های دیفرانسیل جلو تمامی قدرت موتور به محور چرخ های جلویی منتقل می شود ، در شتاب گیری های ناگهانی کنترل فرمان سخت شده و هر چقدر هم که خودرو پر قدرت تر باشد ، چنین مشکلی نیز حادتر خواهد شد .
این در حالی است که در خودرو های دیفرانسیل عقب ، قرار گیری پیشرانه در بخش جلویی و جای گیری دیفرانسیل در قسمت عقب خودرو ، باعث شده تا تعادل بهتری بین اکسل های عقب و جلو بوجود بیاید که در نهایت به افزایش کیفیت سواری و دقت فرمان پذیری منتهی شده است . البته ناگفته نماند که علاوه بر تعادل و فرمان پذیری لذت بخش خودروهای دیفرانسیل عقب، یکی از بیشترین جذابیت های که این خودروها برای رانندگان حرفه ای به همراه دارند ، قابلیت منحرف کردن محور عقب خودرو در پیچ ها یا دریفت است که طرفداران بسیاری را در سراسر دنیا به خود اختصاص داده است .
شتاب بیشتر
اگر توانایی فنی ، مسیر حرکت و مهارت رانندگان یک خودرو دیفرانسیل عقب و یک خودرو دیفرانسیل جلو را کاملا یکسان در نظر بگیریم ؛ می توان گفت که خودروهای دیفرانسیل عقب در مقایسه با خودروهایی که محور محرک آن ها در بخش جلویی قرار دارد ، از چالاکی بیشتری برخور دارند ، زیرا در حین شتاب گیری وزن خودرو به محور عقب منتقل می شود که در واقع محور محرک اصلی خودرو بوده و تمام نیروی موتور به این محور منتقل می گردد . در خودروهای دیفرانسیل عقب این مسئله باعث بالا رفتن چسبندگی تایر‌های عقب و در نتیجه شتاب گیری بهتر این خودروها خواهد شد .
استهلاک کم جلوبندی
در خودرو های دیفرانسیل جلو حجم زیادی از قطعات و تجهیزات خودرو در بخش جلویی تجمع یافته اند ، که این موضوع باعث شده تا محورهای جلویی این گونه خودروها از وزن زیادی برخوردار بوده و در نتیجه جلوبندی این گونه خودروها نسبت به خودروهای دیفرانسیل عقب ، از استهلاک بیشتری برخوردار باشد .
به عبارتی دیگر به واسطه کم شدن وزن بخش جلویی اتومبیل های RWD و انتقال بخشی از قطعات به قسمت عقب خودرو ، در ناهمواری های سطح جاده فشار کمتری به جلو بندی خودروهای دیفرانسیل عقب وارد خواهد شد ؛ بنابراین استهلاک جلو بندی این گونه خودرو ها به طور چشم گیری کمتر از انواع دیفرانسیل جلو است .
توقف سریع تر
یکی از موضوعات مهمی که در مزایا و معایب خودروهای دیفرانسیل عقب باید به آن توجه ویژه ای داشت بحث ترمزگیری و توقف سریع است . در خودروهای دیفرانسیل جلو وزن بخش جلویی خودرو بیشتر از بخش عقب آن است ؛ این موضوع علاوه بر این که برای این گونه خودروها محدودیت هایي را در هنگام چرخش به وجود آورده ، باعث شده ترمز های جلو در استفاده های مکرر خیلی زود گرم شوند و کارایی مفید خود را از دست بدهند .
همچنین ممکن است چرخ های عقب نیز در ترمز های ناگهانی به سرعت قفل شده که در این صورت باعث نا پایداری خودرو خواهد شد . در مقابل تقسیم وزن مناسبی که در خودروهای دیفرانسیل عقب وجود دارد ، باعث شده که در ترمزهای سنگین فشار بیشتری روی چرخ های عقب وارد شود . بنابراین کمپانی های خودرو سازی می توانند با نصب ترمزهای قوی بر روی چرخ های عقب محصولات دیفرانسیل عقب خود ، نقش مهمی در توقف سریع تر این خودروها ایفا نمایند .
معایب خودروهای دیفرانسیل عقب
کاهش فضای مفید کابین
یکی از مزایای خودروهای دیفرانسیل جلو نسبت به انواع دیفرانسیل ، فضاي جادار کابین این گونه خودروها است . از آنجایی که مجموعه اجزای موتور ، جعبه دنده و دیفرانسیل خودروهای FWD در بخش جلو خودرو و درون محفظه موتور جای گرفته است ؛ در نتیجه در خودرو های دیفرانسیل جلو هیچ اثری از برجستگی میانی کف اتومبیل به چشم نمی خورد و خودروسازان می توانند فضای کابین گسترده تری را برای سرنشینان خودروهای دیفرانسیل جلو طراحی کنند .
در مقابل خودروها دیفرانسیل عقب به دلیل وجود میل گاردان در زیر کابین و همچنین وجود برآمدگی دیفرانسیل در بخش میانی کابین ، از طول کمتر و فضای داخلی محدود تری برخوردار هستند .
اتلاف انرژی و افزایش مصرف سوخت
یکی دیگر از معایب این خودرو ها، وزن بالا و همچنین مصرف سوخت بیشتر آن ها نسبت به مدل های FWD است . همان طور که در بالا نیز گفته شد ، در اتومبیل هاي مجهز به محور محرک عقب ، نیرو تولیدی موتور و گیربکس از طریق میل گاردان به چرخ های عقب منتقل می شود .
البته در صورتی که پیشرانه در جلو خودرو باشد وجود قطعات اضافی این چنینی که برای انتقال قدرت موتور به چرخ های محرک در ماشین های دیفرانسیل عقب به کار می روند ، از دلایل اصلی افزایش وزن 10% این خودروها نسبت به نمونه های مشابه دیفرانسیل جلو هستند . سنگینی این خودروها در کنار اتلاف انرژی 2% که بر سر راه انتقال نیرو به میل گاردان و دیفرانسیل عقب صورت می گیرد ، موجب هدر رفتن بیشتر انرژی و همچنین افزایش نسبی مصرف سوخت خواهد شد .
چسبندگی کمتر
خودروهایی که دیفرانسیل شان عقب است نسبت به خودروهای دیفرانسیل جلو از تقسیم وزن مناسب تری در عقب و جلو برخوردار هستند که این امر موجب کاهش فشار وزن خودرو روی محور محرک ( محور عقب ) شده است .
چنین موضوعی باعث شده تا بخش پشتی اسن خودروها در هنگام عبور از پیچ های تند ، تمایل زیادی به لغزش و انحراف از پیچ را از خود نشان دهند . این وضعیت زمانی به اوج خودش می رسد که بخواهید با ماشین دیفرانسیل عقب خود در جاده های لغزنده یا خیس کوهستانی رانندگی کنید .
در چنین مواقعی اگر خودرو دیفرانسیل عقب شما همچون بسیاری از خودروهای کلاسیک امریکایی ، فاقد سامانه کنترل کشش و کنترل پایداری باشد ، ممکن است با مشکلاتی همچون بوکسوات شدید و پیش فرمانی مواجه شوید . طبیعی است که خودروهای دیفرانسیل جلو نیز هنگام عبور از جاده‌‌های خیس یا لغزنده با مشکلاتی روبه رو باشند ، اما پایداری آن ها در چنین جاده‌هایی بسیار بیشتر از اتومبیل های دیفرانسیل عقب خواهد بود .
بررسی مزایا و معایب خودرو های دیفرانسیل عقب
در خودروهای دیفرانسیل عقب چون قطعات انتقال نیرو در عقب و جلو خودرو تقسیم می شوند ، تقسیم وزن بهتری صورت می گیرد که در نتیجه وزن حین شتاب گیری به محور عقب که به عنوان محور محرک است ، منتقل می شود و با بالا رفتن چسبندگی تایر‌های عقب ، شتاب گیری بهتری انجام خواهد شد .
خودروهای دیفرانسیل عقب چون در جلو خودرو دارای پیچیدگی کمی هستند ، زاویه فرمان گیری بیشتری دارند و به همین خاطر نیز در محیط کوچک تری می توانند دور بزنند و همچنین به خاطر تقسیم وزن بهتر و فرمان پذیری بیشتر ، دارای خوشدستی بالاتری نیز خواهند بود .
اما این تقسیم وزن فقط منجر به هندلینگ و شتاب گیری بهتر نمی شود و در ترمز گیری ها نیز خود را نشان می دهد چرا که وجود وزن در بالای تایر های عقبی ، از قفل شدن سریع آن ها خود داری می کند و در صورت وجود سیستم ترمز قوی در محور عقب ، کمک شایانی به توقف سریع تر خودرو خواهد شد .
همچنین چون در حین تریلر بستن و حمل خودرو ، فشار بیشتری به محور عقب خواهد آمد ، در خودروهای دیفرانسیل عقب این اتفاق به یک نکته مثبت تبدیل خواهد شد و کنترل خودرو خصوصا در هنگام حمل بار‌های سنگین ، راحت تر خواهد بود . یکی از مشکلات خودروهای دیفرانسیل جلو در این است که چون حجم زیادی از قطعات و بخش های خودرو در جلو جمع شده اند ، تعمیر و سرویس این خودروها سخت تر و با مشکلات بیشتری انجام می شود ، اما چون در خودروهای دیفرانسیل عقب این قضیه رنگ کمتری دارد ، تعمیر این خودروها خصوصا در قسمت سیستم فنربندی جلو و فرمان ، راحت تر خواهد بود .
ضمن اینکه در این خودروها دردسر اتصالات مختلف در چرخ های جلو نیز حذف شده است و استهلاک جلوبندی به واسطه کم شدن وزن در این قسمت و انتقال بخشی از آن به عقب خودرو ، کمتر می شود . اما یکی از مزایای مهم قرار گرفتن دیفرانسیل در محور عقب ، امکان بهره گیری از پیشرانه های قوی تر در این خودرو‌هاست . در خودروهای دیفرانسیل جلو چون تایر‌ها و سیستم فرمان تحت فشار وزن و دیگر قطعات قرار گرفته در دماغه خودرو هستند ، اطلاعات چندان دقیقی از سطح مسیر حرکت به راننده منتقل نمی کنند و این در حالی است که در خودرو های دیفرانسیل عقب این ارسال اطلاعات در وضعیت بهتری قرار دارد .
نکات منفی در خودروهای دیفرانسیل عقب
در خودروهای دیفرانسیل عقب ، وزن به طور مساوی تری در عقب و جلو نسبت به خودرو های دیفرانسیل جلو تقسیم شده است که این کاهش وزن روی محور محرک نسبت به نمونه های دیفرانسیل جلو ، منجر به بروز پدیده بکسوات شدید و بیش‌فرمانی ( خارج شدن انتهای خودرو به سمت بیرون پیچ در چرخش های سریع ) می شود که این اتفاق باعث شده است تا امروزه سیستم کنترل کشش به طور استاندارد روی اکثر خودروهای دیفرانسیل عقب ، نصب شود .
این وضعیت در هنگام عبور از مسیر های لغزنده بسیار بیشتر خواهد شد و خارج شدن انتهای خودرو از کنترل راننده در زمین های خیس و یخ زده بسیار رخ می دهد که بروز چنین حالتی در وانت بار ها به خاطر وزن کمتر روی محور عقب ، بسیار بیشتر است .
در خودروهای محور محرک عقب ، انتقال نیرو از موتور و گیربکس به چرخ های عقب در حالتی که پیشرانه در جلو خودرو باشد ، از طریق میل گاردان انجام می شود که عبور این قطعه از زیر اتاق منجر به قرار دادن تونل گاردان در زیر اتاق و در نتیجه کاهش فضای کابین می شود . این کاهش فضا حتی در خودروهای موتور عقب که گاردانی در زیر اتاق ندارند ، بیشتر خواهد بود تا جایی که این حالت قرار گیری موتور برای خودروهای دونفره اسپرت استفاده می شود .
وجود همین قطعات اضافی برای انتقال قدرت منجر به افزایش وزن خودرو می شود و از طرفی قطعاتی مثل گاردان و دیفرانسیل‌ها نیز نیاز به مراقبت و نگهداری خاص خود را دارند تا به مرور زمان دچار مشکلاتی نشوند . اما استفاده از این روش انتقال قدرت ، جدا از گفته های قبلی منجر به بالا رفتن قیمت اولیه خودرو نسبت به نمونه های دیفرانسیل جلو می شود و همچنین تلفات انرژی در حین انتقال به چرخ ها در این روش در حدود 2 درصد بیشتر از خودروهای دیفرانسیل جلو خواهد بود . گاردان که مسئول انتقال نیرو از گیربکس به چرخ های عقب است ، وسیله ای است که حساسیت های خاص خود را دارد .
بیشتر بخوانید:
همه چیز درباره نقش سیستم های الکتریکی در خودرو های آینده
منبع: کار
