مجله تخصصی خودرو اخبار خودرو , قیمت خودرو , خرید و فروش خودرو , قیمت ماشین , قیمت اتومبیل
بررسی کامل مشخصات خودرو جذاب مک لارن P1 + نقد و بررسی آن
با معرفی مک لارن P1 از همان اول مشخص بود که با یک سوپر ماشین هیجان انگیز روبرو هستیم . تست شتاب این خودرو نشان داد که P1 قادر است تا در مدت 7.2 ثانیه به سرعت 6.96 کیلومتر بر ساعت برسد و این تلاش را تا رسیدن به مرز 350 کیلومتر بر ساعت ادامه دهد . البته این اعداد در دنیای سوپر ماشین ها چندان عجیب و غریب نیستند .
پورشه 911 توربو S در 6.2 ثانیه سرعت 6.96 کیلومتر بر ساعت را رد می کند و مک لارن F1 در ده 90 نیز 32 کیلومتر بر ساعت سرعت نهایی بیشتری داشته است . چیزی که 375 نمونه ای که از P1 ساخته می شود را از بقیه رقبایشان متمایز می کند ، توانایی آن ها در گرفتن پیشرانه از یک موتور V8 قدرتمند 727 اسب‌بخاری با دو توربو شارژر و یک موتور الکتریکی 177 اسب بخاری است که این موتور الکتریکی از یک بسته باتری لیتیومی استفاده می کند . وجود این پیشرانه الکتریکی باعث می شود که نیرو به صورت پیوسته برای سرعت گیری و شتاب بیشتر در دسترس باشد .
البته تصور اینکه مک لارن P1 هیچگونه مشکلی ندارد ، کار اشتباهی است . مشکلات زیاد هستند . مثلاً در پیچ ، پا را از روی پدال گاز برداشته و فرمان را بچرخانید ؛ خواهید دید توربو ها چه صدای دلهره آوری از خود نشان می دهند . می توانید زوزه مکش جریان هوا در لوله های تنفسی توربو در مسیرش به 8 محفظه احتراق داخلی را حس کنید . صدای موتور نیز به نسبت دیگر خودروهای جاده زیاد است . دانه های مصالح سطح جاده وقتی به بدنه فیبرکربنی برخورد می کنند ، می توانند مشکلات و سر و صدای زیادی ایجاد کنند .
با این حال ، تمام نگرانی ها در مورد این که یک سیستم هیبریدی نمی تواند هیجان زیادی در رانندگی با یک سوپر ماشین ایجاد کند ، بی‌اساس است . حداقل در مورد مک‌لارن P1 و مدل هایی مانند فراری لافراری و پورشه 918 در این کلاس ، چنین چیزی درست نیست . کار کردن موتور الکتریکی به راحتی قابل لمس نیست ؛ ولی این پیشرانه با آرامش و بدون هیچ کار اضافی ، اطمینان زیادی را برای شما ایجاد می کند. P1 را می توان برای مسافتی در حدود 6 مایل به صورت کامل با پیشرانه الکتریکی هدایت کرد . امّا هدف اصلی از استفاده از این موتور برای تنظیم یک نواختی انتقال نیرو از موتور بنزینی است .
هر کدام از 727 اسب بخار پیشرانه حرکت 2.04 کیلوگرم از وزن کلی 1497 کیلوگرمی P1 را به خود اختصاص می دهند و این قبل از زمانی است که موتور الکتریکی نیز به ترکیب پیشرانه اضافه شود . این در حالی است که مدلی مانند لامبورگینی اونتادور برای هر اسب بخارش ، 2.67 کیلوگرم وزن دارد .
در کنار تنظیم های زیادی که برای حالت رانندگی درنظر گفته شده ( حالت های کم مصرف ، نرمال ، اسپورت ، پیست و مسابقه ) ، یک دکمه ( بوست ) وجود دارد که به راننده این امکان را می دهد که به طور کلی از پیشرانه بنزینی استفاده کند . در حالت ( بوست ) ، موتور الکتریکی تنها زمانی گشتاور خروجی اش را به کار می اندازد که شما دکمه IPAS ( سیستم دستیار قدرت لحظه ای ) را در میله سمت راست فرمان فشار دهید .
بعد از این مرحله ، دیگر تمام پیشرانه مک لارن در اختیار شماست . البته در نظر داشته باشید که پیشرانه بیشتر از 903 اسب بخار در مجموع نیست و بیشتر از این مقدار ، شاید راننده را از وضعیت عادی خارج کند . مک لارن برای قابلیت IPAS چیزی بیش از یک نمایش سرعت برای مسافران در نظر نگرفته است .
عملکرد مک لارن در حالت ( مسابقه ) نیز متحیّر کننده است . وقتی این حالت انتخاب شود ، بدنه به اندازه 2 اینچ پایین می آید . این کار به وسیله سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک صورت می گیرد . وقتی این سوپر ماشین به زمین نزدیک تر می شود ، مانند این است که از آن نیرو می گیرد . البته در این حالت ، دیگر P1 نمی تواند در یک خیابان معمولی و با دست انداز های احتمالی باشد ؛
چون در این صورت ، گرفتن نیرو از زمین بسیار جدّی می شود . در این حالت ، مک لارن در سرعت 260 کیلومتر بر ساعت می تواند نیروی رو به پایین 600 کیلو گرمی داشته باشد و از سرعت بالا می تواند با نیروی 0.2 گرم ترمز کند .
دیسک های ترمز به صورت اختصاصی توسط شریک فرمول یک مک لارن ، یعنی اکه بونو ( Akebono ) ساخته شده اند . دیسک ها توسط یک لایه سیلیکون کاربید پوشیده شده و دارای سطح نهایی آینه ای زیبا و صیقلی هستند . این دیسک ها با کالیپرهای مونو بلوک 6 پیستونه در جلو و 4 پیستونه در عقب همراه هستند که نیروی متوقف کننده زیادی را ایجاد می کنند و از جیغ های ترمز های کربن سرامیکی خبری نیست . همچنین ، سیستم ترمز به وسیله پدالی کنترل می شود که عملکرد آن خطی است ؛ نه کاملاً نرم است و نه کاملاً سخت . از آن سیستم هایی که از نیروی ترمز برای شارژ باتری استفاده می کنند هم خبری نیست . به جای آن ، موتور به عنوان ژنراتور برای شارژ باتری ها عمل می کند .
سیستم فرمان نیز هیچ گونه مشکلی را برای شما ایجاد نمی کند ، این سیستم به صورت الکتروهیدرولیکی است که کنترل بسیار خوبی را در پیچ ها برای راننده فراهم می کند ؛ انگار که مستقیماً از طرف مغز فرد کنترل شود . بهترین شرایطی که می توان از یک سیستم فرمان انتظار داشت .
در مورد کابین مک لارن P1 باید گفت که اگر به دنبال طراحی داخلی در سطح بوگاتی ویرون می گردید ، باید به سراغ کمپانی دیگری بروید . با این حال ، یه دسته از دکمه ها و ابزار ها به همراه یک نمایشگر دیجیتالی بزرگ به جای عقربه ها خواهید داشت . این خودرو ، دارای سیستم راهبری و صوتی است که پیدا کردن ابزار های کنترل آن ها بسیار سخت است . صندلی های راحت مک لارن به صورت دستی تنظیم می شوند ولی در عین حال ، خبری از گرم کن نیست .
کیفیت سواری خودرو به شکلی عجیب خوب است و سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک بسیار مناسب بر روی آسفالت عمل می کند . با این حال ، وضعیت سیستم تعلیق در حالت های مختلف رانندگی مانند نرمال و اسپورت متفاوت است . به عنوان در حالت ( پیست ) جذب نیرو در یک حالت حدّی قرار دارد ؛ ولی با این حال ، باز هم در مسیرهای ناهموار باز هم احساس بدی به شما دست نمی دهد .
پرونده ای برای مک لارن پی وان
خودرو ساز انگلیسی بعد از احیای دوباره در اواخر قرن بیستم با کمک BMW و ارائه مدل جاودانی و منحصر به فرد F1 و همکاری با مرسدس و تولید SLR توانست مدل های جدید و تولید محدود دیگری را نیز روانه بازار کند . این روند تا جایی پیش رفت که اکنون خودروهای سوپر اسپرت و حتی اسپرت نیز در فهرست محصولات مک لارن دیده می شود . در این میان نقش مدل P1 را نمی توان نادیده گرفت . خودروی هایپر کار مک لارن با بالا ترین تکنولوژی ممکن ، چراغ راهی برای سایر محصولات آن ها شده است .
مک لارن P1 به عنوان رقیب مستقیم فراری لافراری و پورشه 918 اسپایدر محسوب می شود . هرچند تفاوت های زیادی در تکنولوژی هیبریدی این خودرو با رقبای آلمانی و ایتالیایی به چشم می خورد .
P1 نخستین بار در قامت یک خودروی کانسپت در نمایشگاه خودروی پاریس در سال 202 رونمایی شد . خرده فروشی این خودرو از اکتبر سال 2013 آغاز شد و تمام 375 دستگاه برنامه ریزی شده آن به سرعت به فروش رسیدند . تولید این تعداد خودرو و تحویل آن ها تا دسامبر سال 2015 طول کشید .
تفاوت اساسی P1 با f1 در چینش صندلی ها است . جایی که در F1 سه سرنشین در خودرو جای می گیرند و راننده در وسط می نشیند اما در P1 به همان ساختار مرسوم اکتفا شده است . به علاوه موتور 12 سیلندر F1 که توسط BMW ساخته می شد و نیروی آن به محور عقب منتقل می گشت با پیشرانه جدید 8 سیلندر 3.8 لیتری توربویی جایگزین شد که همراه با موتور الکتریکی و گیربکس 7 سرعته اتوماتیک دوکلاچه ، کاملاً مدرن تر از خودروی سال 1992 خود را به رخ می کشید . با این حال ساختار موتور وسط و دیفرانسیل عقب این خودرو نیز حفظ شده اند .
در این خودرو از بدنه فیبر کربنی و ساختار قفسی شکل سقف بهره گرفته شد . این روش ، وزن پایین و ایمنی بالایی برای آن به همراه می آورند . با کمک موتور با توربو شارژر دوقلو و موتور الکتریکی ، در مجموع نیروی 904 اسب بخار در زیر چرخ های این خودروی 1547 کیلو گرمی آزاد می شود . قدرت موتور بنزینی V8 با حجم 3.8 لیتر به تنهایی به 727 اسب بخار و گشتاور آن به 720 نیوتن متر می رسد . موتور الکتریکی هم 177 اسب بخار نیرو و 260 نیوتن متر گشتاور تولید می کند . بعلاوه برای ذخیره انرژی هم از باتری های 324 سلولی لیتیوم یون که در پشت کابین جا سازی شده اند استفاده شده است .
جالب اینکه با کمک تجهیزات شارژ می توان این باتری ها را جداگانه شارژ نمود و بنابراین خودروی P1 یک خودروی پلاگین هیبریدی محسوب می شود . با کمک انرژی ذخیره شده در باتری ها می توان تنها 10 کیلومتر مسافت را طی کرد و پس از آن باید به بنزین متکی بود . این باتری ها در 2 ساعت به طور کامل شارژ می شوند و کمک می کنند تا مصرف سوخت خودرو در حالت طبیعی به 13 لیتر بنزین در هر صد کیلومتر کاهش یابد .
با وجود ویژگی‌های آئرودینامیکی دقیق و ضریب درگ 0.34 ، در سرعت 257 کیلومتر بر ساعت ، میزان نیروی داون فورس یا چسبندگی به جاده به رقم بسیار جالب 600 کیلوگرم می رسد . شتاب صفر تا صد این مدل تنها 2.8 ثانیه بوده و به 6.8 ثانیه برای رسیدن به سرعت 200 کیلومتر بر ساعت و 16.5 ثانیه برای رسیدن به سرعت 300 کیلومتر بر ساعت نیاز دارد . زمان طی مسافت 400 متر در آن نیز 9.75 ثانیه است . در حالی که بیشینه سرعت آن به صورت الکترونیکی به عدد 350 کیلومتر بر ساعت محدود شده است .
با این حال با حذف این محدودیت می توان سرعت 401 کیلومتر بر ساعت را نیز با این خودرو تجربه نمود . در ترمز گیری از سرعت 300 کیلومتر بر ساعت تا سکون نیز با وجود ترمز های کربن سرامیکی Akebono تنها به 6.2 ثانیه زمان و 246 متر مسافت نیاز است . ترمز گیری از سرعت 100 هم در مسیری 30.2 متری به اتمام می رسد . در سال گذشته یک نسخه مسابقه ای از P1 با پسوند GTR مخصوص شرکت در مسابقات رونمایی شد که تولید آن هم به 35 دستگاه محدود گشت . البته تنها خریداران مدل های عادی P1 قادر به سفارش این نسخه بودند .
قیمت مک‌لارن P1 بیش از 1.3 میلیون دلار بوده که بیش از 75 درصد مشتریان آن نیز با سفارش‌های ویژه و خاص خود ، قیمت آن را به بیش از 1.6 میلیون دلار می رساندند . قیمت مدل GTR نیز حدود 1.7 میلیون دلار تعیین شد . این نسخه با قدرت 987 اسبی ، قوی ترین محصول تاریخ مک لارن محسوب می شود . تعلیق مسابقه ای ، تایرهای ویژه نرم ، اضافات آئرودینامیکی برای نیروی داون فورس بیشتر و باله عقب ثابت بزرگ با قابلیت DRS و اگزوز جدید از ویژگی های این مدل منحصر به فرد می باشند .
شتاب مدل GTR برای رسیدن به سرعت 100 کیلومتر از سکون کامل به 2.4 ثانیه رسیده است . مک لارن همچنین اعلام کرده که رکورد سرعت این خودرو در پیست معروف نوربرگ رینگ به زمان زیر 7 دقیقه و سرعت متوسط 179 کیلومتر بر ساعت رسیده اما از اعلام رقم دقیق آن خودداری می کند . مک‌لارن با معرفی مدل P1 یک افسانه دیگر را در صفحه خودروی تاریخ ثبت نمود . گفته می شود جایگزین P1 نیز خودرویی با مشخصات چشم گیر خواهد بود حتی شایعاتی منتشر شده که می گویند خودروی جانشین آن ، یک مدل تمام الکتریکی خواهد بود . هرچه که باشد مک لارن ، لذت رانندگی با یک سوپر اسپرت را با اعداد و ارقام حیرت‌انگیز در کنار هم می خواهد .
بیشتر بخوانید:
نقد و بررسی مشخصات پیکاپ آمیکو آسنا به همراه تجربه رانندگی
منبع: کارگیک
