مجله تخصصی خودرو اخبار خودرو , قیمت خودرو , خرید و فروش خودرو , قیمت ماشین , قیمت اتومبیل
نکات کلیدی برای استفاده از ترمز دستی + نحوه کشیدن ترمز دستی
شاید ترمز دستی به نظر فقط یک اهرم برای نگه داری خودرو هنگام پارک به نظر برسد ، اما استفاده از آن دارای اصول خاصی است . استفاده از ترمز دستی بسیار ساده است ، اما نکاتی درباره آن وجود دارد که رعایت کردن آن لازم است :
1- گاهی اوقات دستی را بیش از حد بالا می کشیم و هنگام پایین دادن آن با مشکل مواجه می شویم . در این موارد ابتدا باید ترمز دستی را کمی به سمت بالا بکشیم سپس دکمه ترمز دستی را فشار دهیم . با این کار ترمز دستی به راحتی پایین می رود .
2- در برخی موارد به اشتباه ترمز دستی را به صورت کامل پایین نمی دهیم که این امر طولانی مدت موجب آسیب رسیدن جدی به آن و همچنین افزایش مصرف سوخت می شود .
3- اگر برای مدت طولانی از ترمز دستی استفاده نکنیم ممکن است در برخی موارد گیر کند ؛ بنابراین توصیه می شود که هر چند وقت یک بار ترمز دستی خودرو را غیر فعال و دوباره فعال کنید تا از این امر جلوگیری کند .
4- به ترمز دستی ، ترمز اضطراری هم گفته می شود . در موقعی که برای نگه داشتن خودرو تنها نیروی ترمزها کافی نیست ، می توان از ترمز دستی استفاده کرد ، اما نکته این است که حتما اول باید ترمز دستی را بکشیم و بعد از آن پا را بر روی ترمز بگذاریم . در غیر این صورت تعادل خودرو از دست می رود .
دنده سنگین و دنده سبک چیست ؟
اول از همه باید بدانیم که منظور از دنده سبک و دنده سنگین چیست . دنده سبک به دنده هایی گفته می شود که برای گاز دادن و سرعت گرفتن از آنها استفاده می کنیم ؛ همان دنده هایی که در جاده های بین شهری ، اتوبان ها و آزاد راه ها به کار می گیریم . دنده های سبک قدرت زیادی ندارند و تنها برای افزایش سرعت به کار می روند . در مقابل ، دنده سنگین را داریم که شامل دنده های 1 و 2 است .
این دنده ها قدرت زیادی دارند و معمولا در جاده های شیب دار استفاده می شوند . البته هنگام شروع به حرکت هم ناچار به استفاده از این دنده ها هستیم . دنده های سنگین با قدرت زیادی که دارند ، امکان بالا رفتن خودرو از جاده های سربالایی را فراهم می کنند و در جاده های سر پایینی ، مانع از شتاب گرفتن بیش از حد خودرو می شوند . دنده های سنگین قدرت زیادی دارند و معمولا در جاده‌های شیب دار استفاده می شوند .
تعویض دنده در رانندگی عادی شهری
یک قانون کلی وجود دارد که می گوید با هر 25 کیلومتر افزایش سرعت خودرو ، می توانید یک دنده بالا بروید. این قانون تقریبا در تمام خودرو های دنده دستی جواب می دهد ؛ یعنی اگر کسی تازه شروع به رانندگی کرده باشد و یک ماشین معمولی غیر اتوماتیک داشته باشد ، می تواند برای شروع به حرکت تا سرعت 25 کیلومتر بر ساعت از دنده یک استفاده کند ، از آنجا به بعد تا 50 کیلومتر بر ساعت را با دنده 2 برود و به همین ترتیب دنده ها را افزایش دهد . برای این موضوع هم کافی است به کیلومتر شمار خودرو دقت کنید تا زمان تعویض دنده را متوجه شوید .
اما رانندگان حرفه ای بیشتر به دور موتور دقت می کنند . این رانندگان به تجربه دریافته اند که خودرویشان در چه دور موتوری به تعویض دنده نیاز دارد . خیلی از رانندگان حرفه ای از روی صدای موتور هم می توانند زمان تعویض دنده را تشخیص دهند . این رانندگان با خودرویشان یکی می شوند و نیاز های خودرو را کاملا حس می کنند . هر راننده ای به مرور زمان می تواند به چنین جایگاهی برسد .
تعویض دنده در سربالایی و سرپایینی
دنده سنگین برای حرکت در سربالایی و سرپایینی کاربرد دارد . این دنده ها قدرت بیشتری به موتور می دهند و انجام کار های سخت را برای خودرو آسان می کنند . ما معمولا زمانی که به سربالایی یا هر مسیر شیب داری می رسیم ، سرعت خودرو را کم کرده و از دنده سبک به دنده سنگین می رویم . این کار باعث می شود تا قدرت موتور به شکل موثرتری به چرخ ها منتقل شود و جلوی حرکات پیش بینی نشده یا نا خواسته را بگیرد . البته حین رفتن از دنده سبک به دنده سنگین باید به نکات خاصی دقت کنید که در ادامه مطرح می شود .
راننده‌های حرفه‌ای بعد از معکوس کشیدن، برای هماهنگ کردن موتور با سرعت خودرو یک تک گاز می دهند و سپس به آرامی پایشان را از کلاچ برمی دارند .
تعویض دنده سر پیچ ها
زمانی که می خواهیم از خیابان اصلی به یک خیابان فرعی وارد شویم ، یک چهار راه را بپیچیم یا دوربرگردان را دور برنیم ، لازم است که سرعت مان را کم کنیم . در این مواقع مثلا لازم است تا از دنده 4 به دنده 2 بیاییم . اما ممکن است سرعت خودرو با سرعت موتور هماهنگ نباشد و ببینیم که دنده جا نمی خورد یا به سختی جا می خورد .
رانندگان حرفه ای در این مواقع ابتدا دنده را جا می اندازند ، بعد برای هماهنگ کردن موتور با سرعت خودرو یک تک گاز می دهند و سپس به آرامی پایشان را از کلاچ برمی دارند . البته می توان سرعت را به نرمی کاهش داد و مثل یک راننده ی کاملا محتاط رفتار کرد ؛ اما گاهی اوقات نیاز به سرعت بیشتری هست و فرصت کافی برای این کار وجود ندارد . معمولا رانندگان مسابقه ای از این تکنیک زیاد استفاده می کنند و استفاده از آن در بین رانندگان سنتی هم رایج است .
پریدن از روی دنده ها
در رانندگی موارد زیادی پیش می آید که لازم است از روی یک دنده بپریم و آن را نادیده بگیریم . این اتفاق در هنگام ترمز کردن خیلی رایج است و برعکس در هنگام سرعت گرفتن اصلا کار درستی نیست .
معمولا زمان‌هایی که به طور ناگهانی ترمز می کنیم ، لازم است تا دنده را مثلا از 5 به 2 کاهش دهیم . انجام دادن این کار پشت سرعت گیرها و چراغ قرمزها کار رایجی است . اما نباید وقت اضافه کردن سرعت ، آن قدری گاز بدهیم که نیاز به استفاده از یک دنده از بین برود و مستقیم به دنده بعدی برویم . خیلی از راننده‌ها هستند که وقت شروع به حرکت از دنده 1 استفاده می کنند و آن قدر گاز می دهند تا بدون نیاز به استفاده از دنده 2 یک راست به دنده 3 برسند . این کار به موتور و گیربکس خودرو فشار وارد می کند و مصرف بنزین را هم به شدت افزایش می دهد . به همین دلیل بهتر است دنده ها را با همان ترتیبی که شناخته شده اند افزایش دهیم تا خودروی سالم تری داشته باشیم .
سیستم ترمز خودرو چیست ؟
از زمان اختراع اولین خودرو تاکنون ، نحوه ی کنترل و متوقف کردن خودرو یکی از دغدغه های اصلی سازندگان بوده است . ترمز به عنوان حیاتی ترین سیستم ایمنی در خودرو ها وظیفه ی مهمی برعهده دارد . هنگامی که از اتوره بوگاتی ، بنیان گذار شرکت خودرو سازی بوگاتی ، درباره ی عدم وجود سیستم ترمز در خودرو های مسابقه ای گرندپری این شرکت سوال شد پاسخ داد ، خودروهای من برای حرکت ساخته شده اند نه توقف . با این حال ، خیلی زود مشخص شد که نقش ترمز در خودرو ها فراتر از آن است که بتوان حتی در نمونه های مسابقه ای از آن چشم پوشی کرد .
به همین علت ، از گذشته تا حال ، همواره شاهد پیشرفت ، تکامل و ظهور نوآوری های متنوع در سیستم های ترمز خودرو بوده ایم . امروزه بر خلاف گذشته ، ترمز ها تنها وظیفه ی کاهش سرعت و متوقف کردن خودرو را برعهده ندارند ، بلکه در فرمان پذیری و شارژ باتری خودروهای هیبرید نیز اثر گذارند .
هنگامی که پا روی پدال ترمز می فشارید ، نیروی پای شما از طریق یک سیال به ترمزهای تعبیه شده در چرخ ها منتقل می شود . بدیهی است که نیروی پای شما بسیار کم تر از آن است که بتواند خودرویی با وزن و سرعت بالا را متوقف کند ، بنابراین نیاز است این نیرو به طریقی افزایش یابد . مهندسان با به کارگیری اصول فیزیکی ، نیروی پای راننده را چند برابر می کنند . این کار از طریق دو اصل مزیت مکانیکی ( اهرم ) و افزایش نیروی هیدرولیکی انجام می شود .
نیروی افزایش یافته‌ی پای راننده به ترمز های تعبیه شده در چرخ ها می رسد ، سپس ترمز ها این نیرو را به شکل نیروی اصطکاک به چرخ منتقل می کنند و در آخرین مرحله از این فرآیند ، این نیرو به شکل نیروی اصطکاک به سطح جاده وارد می شود و سبب کاهش سرعت و در نهایت توقف می شود . قبل از پرداختن به اجزای سیستم ترمز ، ابتدا به بررسی اصول فیزیکی مزیت مکانیکی ، هیدرولیک و اصطکاک در فرآیند ترمزگیری می باشد .
سیستم های ترمز در ابتدا به صورت کاملا مکانیکی طراحی و تولید می شدند که در آن ها نیروی ترمز وارده از طرف راننده به صورت مساوی بین چرخ های خودرو تقسیم می شد . شرایطی در هنگام حرکت خودرو موجود است که باعث پدید آمدن ایده تقسیم نیروی ترمز بین چرخ های اتومبیل است که نیاز به سیستم EBD را ضروری می کند که این شرایط به صورت زیر می باشد.
انواع سیستم ترمز خودرو خودرو :
1- ترمز مکانیکی : در ترمز مکانیکی ، نیروی ترمز از طریق قطعات مکانیکی نظیر میله های استوانه ای ، چفت و بست های مکانیکی ، فنر و به چرخ انتقال می یابد . ترمز های مکانیکی در خودروها قدیمی استفاده می شد که به دلیل اثربخشی بسیار پایین آن ها ، هم اکنون در خودروها استفاده نمی شود .
2- ترمز هیدرولیکی : در این نوع از ترمز ، با فشردن پای راننده ، نیروی ترمزی توسط سیلندر مستر ( Master ) به فشار هیدرولیکی تبدیل شده و در ادامه از طریق خطوط لوله های ترمز و سایر قطعات به چرخ ها منتقل می گردد . در این نوع به جای استفاده از لینک‌های مکانیکی ، از روغن ترمز جهت انتقال نیروی ترمزی استفاده می شود . در حال حاضر تقریبا تمامی خودروهای سواری مجهز به این نوع ترمزها هستند .
3- ترمز هوایی یا پنوماتیکی : در ترمز های هوایی از هوای فشرده که توسط کمپرسور تولید می گردد جهت انتقال نیروی ترمز استفاده می شود . این نوع ترمز بیشتر در اتوبوس ها و کامیون های بزرگ استفاده می گردد چرا که ترمز هیدرولیکی نمی تواند نیروهای ترمزی بالا را انتقال دهد ؛ همچنین نیروی ترمزی تولید شده توسط ترمز هوایی بیشتر از ترمز هیدرولیکی است .
4- ترمز خلا : در این نوع ترمز ، ایجاد خلا در لوله های ترمزی موجب حرکت لنت ها شده و در نهایت باعث توقف می شود . این سیستم ها در قطارها بیشتر استفاده می شوند .
5- ترمز مغناطیسی : یک آهنربای دائمی وظیفه تولید میدان مغناطیسی را بر عهده دارد و در نهایت با استفاده از اصول الکترومغناطیسی ، نیروی ترمزی به چرخ ها اعمال می شود . در این سیستم خبری از اصطکاک نیست و در نتیجه سایش و فرسودگی به شدت کاهش می یابد . این نوع ترمزها دارای تکنولوژی فوق العاده بالایی بوده و هنوز به صورت کاملا محدود در خودروها نصب می شوند . شایان ذکر است که این ترمزها عملکرد بسیار سریع تری دارند و این امر نیز از ماهیت مغناطیسی بودن سرچشمه می گیرد .
علائم خرابی ترمز خودرو
خرابی ترمز دلایل زیادی دارد اما شایع ترین ایراد ها در خرابی یا ضعیف شدن ترمز خودرو و در ارتباط با تمام شدن لنت ها ، خرابی پمپ روغن ، ایراد در بوستر و یا وجود هوا در روغن موتور است .
سیستم ترمز خودرو دارای قطعات و بخش های مختلفی می باشد که کوچیک ترین خرابی در هر یک از آن می تواند منجر به صدماتی شود که قابل درست کردن نباشد . زمانی که پای خود را بر روی پدال ترمز خودرو فشار می دهیم ، تمامی قطعات خود پدال ، لنت ها ، لاستیک ، لوله های انتقال رروغن موتور و دیگر قعطات در کیت ترمز درگیر می شوند .
بیشتر بخوانید:
